Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Grupa sukulentów obejmuje setki rodzin roślin wraz z ich gatunkami, przy czym prawdopodobnie najbardziej znane są kaktusy o ciernistych ramionach. Ponadto istnieją również sukulenty, rośliny lodowe, portulaki i inne rodziny. To, co je łączy, to zdolność do przechowywania wody w swoich narządach, dzięki czemu mogą przetrwać długie okresy suszy. Wiele sukulentów pochodzi z regionów podzwrotnikowych, niektóre są odporne i odporne na mróz w wyniku adaptacji lub hodowli. Przedstawiamy Państwu tutaj najpiękniejsze typy.
Hardy sukulenty
Czym są odporne sukulenty?
Sukulenty występują w wielu kształtach i kolorach, w końcu termin ten łączy rodziny i gatunki roślin, które czasami są bardzo różne i nie są blisko spokrewnione. Większość z nich nie jest odporna i najlepiej zimuje w chłodnym domu, m.in. H. mrozoodporna, ale jasna i zimna. W miesiącach letnich okazy te bardzo dobrze czują się w nasłonecznionym miejscu w ogrodzie lub na balkonie. Z drugiej strony twarde sukulenty rozwinęły pewien stopień odporności na zimno i mróz. Czasami wytrzymują temperatury znacznie poniżej zera stopni Celsjusza i dlatego mogą bez problemu spędzać zimę na świeżym powietrzu.
Dlaczego niektóre sukulenty są odporne?
Szczególna cecha ich metabolizmu sprawia, że mrozoodporne sukulenty są niewrażliwe na mróz i zimowe mrozy. Aby to uruchomić, możesz to zrobić od początku września do początku marca nie podlewaj (A jeśli są na zewnątrz, nie pozwól im też spryskać wodą). W rezultacie roślina zaczyna przekształcać resztki wody w cukier. Zmniejsza to zawartość wody w komórkach roślinnych, co z kolei poprawia odporność na zimę: woda ostatecznie zamarza podczas mrozu i niszczy komórki roślinne. Ale jeśli nic nie zostanie, nawet najsilniejszy mróz nie może już zaszkodzić roślinie.
ochrona
Chroń odporne sukulenty przed wilgocią
Z tego samego powodu odporne sukulenty należy chronić przed wilgocią, co często jest trudnym zadaniem podczas niemieckiej zimy: ponieważ zimne miesiące w tym kraju są często wilgotne, a nie białe. Więc upewnij się, że zadbałeś o to z wyprzedzeniem
- dobrze przepuszczalna gleba
- osłonięty przed wiatrem, południowy stok dla sadzonych sukulentów
- dobrze osuszone podłoże i dobry drenaż dla sukulentów doniczkowych
- ochrona przed wilgocią żwirem, pumeksem itp.
- pokrowiec przeciwdeszczowy
Jeśli drenaż działa dobrze, rośliny dobrze znoszą suche mrozy. Dotyczy to w szczególności wielu mieszkańców pustyni, którzy i tak często są przyzwyczajeni do ekstremalnych zmian temperatury. Nawet śnieg zwykle nie szkodzi, zamiast tego służy jako rodzaj koca termicznego. Jednak, w zależności od ilości śniegu, może stać się problemem, gdy wiosna topi się w wyniku rosnącego ciśnienia wody: Tutaj należy usunąć śnieg przed rozmrożeniem, aby nasiąkanie wodą do unikać.
5 najpiękniejszych rodzajów do ogrodów skalnych i balkonów
Hardy Ice Plant / Frost Flower (Delosperma)
Większość roślin lodowych nie jest odporna, w końcu pochodzą one z ciepłych regionów RPA i innych krajów afrykańskich. Ale niektóre nisko rosnące gatunki są wystarczająco odporne na mróz, aby zimować je na przykład w ogrodzie skalnym. Wysokie rośliny lodowe na ogół nie są odporne. Warianty, które są szczególnie wytrzymałe i pięknie kwitną latem, to na przykład:
- „Red Fire”: mrozoodporność do około minus 20°C bez ochrony przed deszczem
- „Indyjskie lato”: odporne bez ochrony przed deszczem do ok. minus 16 do minus 20 °C
- „Fire Spinner”: mrozoodporność do około minus 20 °C bez ochrony przed deszczem
- „African Queen”: z ochroną przed deszczem, mrozoodporność do około minus 21 °C
- „Golden Nugget”: mrozoodporność do około minus 20 °C bez ochrony przed deszczem
Delosperma "Ogniste Prządki"
Tłuszczu Liść / Rozchodnik (Rozchodnik)
Rozchodnik, który jest bardzo popularny w wielu ogrodach, znany jest również jako „rozchodnik”. Istnieje około 300 różnych gatunków, z których większość jest wiecznie zielona. Niektóre gatunki zrzucają liście przed zimą i ponownie kiełkują na wiosnę. Typowa dla tego rodzaju sukulentów jest nie tylko duża różnorodność kształtów i kolorów, ale także odporność na zimno.
Powszechnym gatunkiem, który również jest dla nas rodzimy, jest akr rozchodników tworzących darń. Ta żółto kwitnąca rozchodnik jest doskonale przystosowana do zim w Europie Środkowej i nie wymaga zimowej ochrony.
- „Mniejszy”: tworzy gęste poduszki o wysokości do 2,5 cm
- „Aureum”: mocno żółte poduszki kwiatowe
- „Żółta Królowa”: gęste, jasnożółte kępy kwiatów
Album rozchodnikowy, „biały rozchodnik”, jest również szeroko rozpowszechniony w Europie. Ten luźny, tworzący trawniki gatunek o bujnych białych kwiatach jest również absolutnie odporny.
- „Bella d'Inferno”: ładne, jasnożółte końcówki pędów
- „Coral Carpet”: tworzy dywany w kolorze brązowo-czerwonym z białymi kwiatami
- „Goldfinger”: tworzy żółtawe, gęste poduszki
- 'Hillbrandii': brązowo-czerwone poduszki ze szczególnie dużą ilością białych kwiatów
- „Beacon”: tworzy bardzo gęste poduszki, jasnożółte końcówki pędów
Rojnik (Sempervivum)
Rojnik jest rodzimą rośliną o grubych liściach, ponieważ może tworzyć czasami dziwaczne kształty liści i kolorowe kwiaty. Mroźne temperatury nie przeszkadzają odpornej roślinie, ale absolutnie musi wodoodporny Lokalizacja. Obecnie znanych jest około 7000 różnych odmian około 40 gatunków. Następujące gatunki są szczególnie odporne:
- Rojnik (Sempervivum tectorum): szczególnie duże rozety liściowe
- Rojnik górski (Sempervivum montanum): tworzy rozłogi o długości do dziesięciu centymetrów, efektowne czerwone kwiaty
- Rojnik dolomitowy (Sempervivum dolomiticum): niezwykle mało wymagające, ładne, czerwone kwiaty
- Rojnik wielkokwiatowy (Sempervivum grandiflorum): szczególnie duże, żółte lub białe kwiaty, liście owłosione
- Rojnik pajęczynowy (Sempervivum arachnoideum): ciekawe włoski przypominające pajęczynę latem
Rojnik wielkokwiatowy , Sempervivum grandiflorum
Donarsbart / Kugelhauswurz (Jovibarba)
Jovibarba występuje w niezwykle trudnych warunkach życia w Alpach, ale jest również powszechna w górach Europy Środkowej, w Tatrach Wysokich i na Bałkanach. Należą do Sempervivum, ale mają od nich pewne silne różnice. Uderzają na przykład kwiaty w kształcie dzwonu, które są zwykle zielonkawe lub biało-żółte. Następujące gatunki z ich odmianami są szczególnie odpowiednie do lokalnego ogrodu skalnego lub balkonowej skrzynki:
Jovibarba heuffelii pochodzi z południowo-wschodniej Europy i tworzy płaskie rozety o wielkości do 12 cm. Pędy kwiatowe mogą dorastać do 25 cm wysokości. Gatunek ten jest jedyną jovibarbą, która nie tworzy pogórza.
- „Anabela”: ładne, zielono-brązowo-czerwone rozety
- „Big Green”: zielone rozety z brązowymi końcówkami liści
- „Bloodstone”: rozety w kolorze brązowo-czerwonym
- „Sernik”: jasnożółte rozety z brązowymi końcówkami liści
- „Lemon Sky”: żółto-zielone rozety z czerwonymi końcówkami liści
- „Mystique”: szczególnie ciemne rozety
Te hybrydy są krzyżówkami różnych gatunków Jovibarba x. Często wyróżniają się szczególnie piękną rozetową kolorystyką.
- „Feuerrad”: oczywiste skrzyżowanie Jovibarba hirta i Jovibarba heuffelii
- „Foxhollow”: bardzo ładna kolorystyka z czerwonymi liśćmi i zielonym środkiem
- „Ivonne”: czerwone końcówki liści, zielone liście i zielony środek
Odporne opuncje
Znane również jako kaktusy opuncji, opuncje pochodzą z Ameryki Północnej i Południowej, przy czym ponad połowa z około 190 różnych gatunków pochodzi z Meksyku. Wiele wytrzymałych opuncji rośnie w krzaki lub tworzy pień, niektóre tworzą maty pokrywające ziemię. Gatunki ze stref klimatu umiarkowanego przeżywają w szczególności mroźne środkowoeuropejskie zimy. Należą do nich na przykład osoby pochodzące z południowej Kanady Opuncja łamliwa i jej hybrydy, a także niezwykle wytrzymała z Meksyku Opuncja. Te typy również Opuncja poliacantha oraz Makrocentra opuncji są odporne do około minus 25 °C, ale zdecydowanie potrzebują ochrony przed deszczem.
Opuncja