Nawet jeśli popielice są całkiem uroczymi gryzoniami, mogą szybko stać się prawdziwym utrapieniem w domu. Jeśli chcesz uniknąć poważnych obrażeń, dobrze zrobisz, jeśli je odepchniesz. Nie wolno ich jednak zabijać, zwierzęta fundamentalnie zagrożone są objęte ochroną gatunkową. Dlatego bardzo ważne jest rozpoznanie popielicy. Stosunkowo łatwo pomylić je z innymi gryzoniami, z którymi można walczyć za pomocą trucizny lub pułapek.
Rozpoznaj popielicę
Popielica, której nazwa zoologiczna to Glis glis, to gryzoń przypominający nieco wiewiórkę. Jego naturalnym siedliskiem są gęste lasy liściaste z dużą ilością runa leśnego. To runo zapewnia im niezbędną ochronę przed zimnem, wilgocią i drapieżnikami. Zwierzęta zwykle też budują tam swoje gniazda. Na czas hibernacji tworzą tunele w dnie lasu, w których pozostają przez około siedem miesięcy w roku. Problem w tym, że naturalne siedlisko popielicy jest coraz mniejsze. Zagraża temu m.in. trwający od dziesięcioleci trend do monokultur w naszych lasach. W konsekwencji zwierzęta poszukują alternatywnych siedlisk. Znakomici wspinacze często penetrują więźby dachowe budynków. Tam czekają na nich idealne warunki życia. Dostęp jest zwykle przez otwory konstrukcyjne w dachu. Preferuje zagnieżdżanie się w izolacji lub w materiale izolacyjnym.
ogłoszenie: Chociaż Glis glis nie jest już zagrożony wyginięciem, nadal jest gatunkiem chronionym. Dlatego nie wolno go zabijać, lecz wypędzić.
Wyglądać
Jak już wspomniano, popielicę przypominają wiewiórki. Ich najbardziej charakterystyczną cechą jest niewątpliwie długi, puszysty ogon. Samo ciało najlepiej opisać jako podobne do myszy. Oprócz ogona różnią się od myszy przede wszystkim dużymi, wystającymi oczami. Długość ciała popielicy wynosi od 12 do 19 cm, długość ogona od 10 do 15 cm. Futro zwierząt jest przeważnie szare lub szarobrązowe. Na spodniej stronie ciała zmienia kolor na żółtawo-biały. Każdy, kto rzeczywiście widzi gryzonia, zazwyczaj będzie w stanie stosunkowo łatwo go zidentyfikować, patrząc na jego ogon. Jednak jest znacznie bardziej prawdopodobne, że zostaną odkryte ślady i spuścizny, takie jak kał lub mocz. Dziwne odgłosy w okolicy więźby dachowej i znaczne uszkodzenia materiału izolacyjnego mogą zwykle stwierdzić, czy popielice kręcą się w Twojej okolicy.
Dźwięki
Zwykle początkowo nie do końca możliwe do zidentyfikowania odgłosy budzą podejrzenie, że w domu zagnieździł się glis glis. Dźwięki te mogą pochodzić albo od biegających i gryzących zwierząt, albo mogą pochodzić bezpośrednio od nich. Gryzonie komunikują się ze sobą poprzez ćwierkanie, ćwierkanie dźwięków, które mogą przypominać gwizdy lub piski. Emitują te dźwięki do 100 razy z rzędu. Jeśli są zakłócone w swojej działalności lub gdy grozi im niebezpieczeństwo, reagują grzechoczącymi, prawie warczącymi dźwiękami, które służą również jako ostrzeżenie dla innych zwierząt. Ponieważ popielice żyją głównie w grupach, zwykła komunikacja między zwierzętami może stać się nieco uciążliwa.
sens
O obecności popielicy w domu zwykle bardzo szybko świadczą pewne ślady i spuścizny. Mogą one również pochodzić od innych gryzoni, takich jak myszy lub szczury, ale jeśli pojawiają się w związku z opisanymi powyżej odgłosami, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że są to w rzeczywistości popielice. Typowe są następujące ślady i spuścizny:
- małe czarne odchody kału porozrzucane wszędzie
- silnie pachnące kałuże moczu
- Ślady gryzienia na kablach i panelach
- ogryzione skrawki owoców
- podarte kawałki izolacji
- prawdopodobnie już rozkładają się ślimaki, jaja lub młode ptaki
- mocno nadgryzione kawałki drewna lub nadgryzione belki
- ślady stóp w kurzu
Popielica ma bardzo wyraźny popęd gryzienia, dlatego ślady gryzienia są stosunkowo powszechne. Ślady łap można do nich bardzo łatwo przypisać, ponieważ w odciskach nie widać pazurów. To odróżnia je od myszy czy szczurów. Ponadto zarówno przednie, jak i tylne łapy zawsze można znaleźć obok siebie. Jeśli nagle na strychu pojawi się dużo miękkiego materiału, który nadaje się do budowy gniazd, jest to również wyraźna wskazówka. Samo gniazdo jest zwykle dobrze ukryte i zwykle można je znaleźć tylko przypadkowo. Najprawdopodobniej w warstwie izolacyjnej dachu.
ogłoszenie: Tylko tępiciel lub certyfikowany kontroler szkodników może z absolutną pewnością określić, która to plaga gryzoni. Właściwie powinien zostać wezwany, jeśli istnieje podejrzenie, ponieważ próby pozbycia się gryzonia zwykle kończą się niepowodzeniem.
szkoda
Z całym zrozumieniem dla zwierząt, popielicę należy zdecydowanie odpędzić. Mogą spowodować znaczne szkody. Na przykład ryzyko pożaru znacznie wzrasta, jeśli linie energetyczne zostaną przez nich zjedzone. Wilgoć może również przenikać przez przegryzioną izolację dachu, co z kolei uszkadza tkankę budowlaną. Możliwa jest również bardzo nieprzyjemna plaga szkodników. Powodem tego są rozkładające się zwierzęta, które gryzonie przyniosły jako zdobycz. Prawdą jest, że popielica wyraźnie preferuje owoce i nasiona jako pokarm. Nie gardzą jednak ślimakami, owadami, jajami, a nawet młodymi ptakami.