Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Płyty tarasowe można stosunkowo łatwo ułożyć przy odrobinie cierpliwości. Zasadniczo można to zrobić na trzy sposoby. To, który wybierzesz, zależy nie tylko od twoich osobistych wymagań. Ważne jest dobre planowanie, w którym również powinieneś zdecydować się na konkretny wzór. Należy pamiętać, że każdy z różnych wzorów układania ma swój niepowtarzalny efekt.
W skrócie
- Do układania płytek tarasowych potrzebna jest rozsądna podkonstrukcja
- Najlepsze do tego jest łóżko dzielone
- Zawsze dbaj o dobre odprowadzanie wody
- W zależności od wybranych paneli można układać różne wzory
wiedza podstawowa
Aby płytki można było układać na tarasie i jak najdłużej wytrzymać, konieczne jest wykonanie podkonstrukcji. Należy również wziąć pod uwagę, że wnikająca woda musi zawsze dobrze spływać pod warstwą płyt. Dlatego włączenie drenażu do odprowadzania wody jest często ważną częścią podkonstrukcji. Zasadniczo istnieją trzy różne metody układania.
Układanie na podsypce żwirowej: W tym przypadku podbudowa składa się z warstwy drobnych wiórów o grubości około pięciu centymetrów. Mówi się również o niezwiązanej metodzie budowy. Najpopularniejszym i zarazem najprostszym sposobem układania płyt jest wariant z podsypką żwirową. Ponieważ laicy mogą z niej bardzo dobrze korzystać, chcemy w dalszej części instrukcji skoncentrować się wyłącznie na tej metodzie.
Układanie na zaprawie: Ta metoda, zwana konstrukcją wiązaną, ma tę zaletę, że każdy pojedynczy panel jest mocowany zaprawą, przez co nie jest możliwe przesuwanie się. Wymaga bardzo szybkiej pracy.
Układanie na cokołach lub podporach płytowych: W tym wariancie układania płyty spoczywają na cokołach lub wspornikach płyt w pewnej odległości od podłoża. Są to specjalne nóżki z tworzywa sztucznego w formie stelaża, w których umieszcza się przede wszystkim większe modele płytowe.
We wszystkich wariantach zaleca się podsypkę żwirową. Żwir zapewnia łatwe i szybkie odpływanie wody. Aby móc zapobiec niepożądanemu gromadzeniu się wody, na warstwie żwiru można również ułożyć tzw. maty drenażowe. Jest to jednak absolutnie konieczne tylko wtedy, gdy układanie odbywa się na podłożu z zaprawy. Wreszcie, jedną z podstaw układania płyt na tarasie jest to, że brzegi muszą być przymocowane do zewnętrznych krawędzi - przynajmniej jeśli nie ma mocowania za pomocą zaprawy. Ograniczenie to zapobiega później ślizganiu się poszczególnych płyt kamiennych lub betonowych.
Ogłoszenie: Tak zwane płyty z kamienia naturalnego należy zawsze układać na bazie zaprawy murarskiej. Ponadto niezbędne jest dla nich fugowanie.
materiał
Oprócz samych płyt tarasowych, żwiru i żwiru, potrzebnych jest szereg narzędzi i pomocy, które znacznie ułatwiają pracę. To zawiera:
- wibrator lub ubijak
- gumowy młotek,
- poziom
- Pion lub sznur murarski
- Przekładki lub przekładki
- długa deska
- uchwyt na talerz
- ewentualnie noże
- kadź lub betoniarka
Wskazówka: Zdecydowanie należy użyć gumowego młotka o trwałym kolorze, tj. nie odpryskuje się farba, w przeciwnym razie istnieje duże ryzyko, że panele się odbarwią.
próbka
Zanim przystąpisz do układania, zdecydowanie powinieneś zastanowić się, czy i jaki wzór należy ułożyć. Nie można zrealizować każdego wzoru z każdym rodzajem panelu. Na przykład w przypadku płyt z kamienia naturalnego wzór geometryczny jest całkowicie wykluczony. Poniższe wzory są bardzo popularne dla następujących typów paneli.
kostka brukowa,
- Połączenie rzędów: układanie jest naprzemienne, nie ma ciągłego połączenia
- Wieloformatowe łączenie rzędów: również układanie naprzemiennie bez ciągłej spoiny, ale z różnymi formatami płyt
- Wzór w jodełkę: układanie pod kątem, aż utworzy się wzór w jodełkę
- Wiązanie rzymskie: różne formaty paneli układane są w ciągle powtarzającej się kombinacji
- Nawierzchnia prostokątna kwadratowa: Płyty układa się w różnych grupach, dzięki czemu zawsze tworzony jest nowy prostokąt
- Wiązanie blokowe: trzy płyty tarasowe tworzą blok
Płyty z kamionki naturalnej i porcelanowej
- Wiązanie rzędowe: układanie naprzemiennie, tak aby nie było ciągłego połączenia
- Wiązanie krzyżowe: układanie na krawędzi, aby zawsze były ciągłe połączenia
Ogłoszenie: Układanie płyt na tarasie w wiązaniu krzyżowym wymaga szczególnie precyzyjnej pracy. Praktycznie po każdym panelu trzeba sprawdzić, czy połączenia rzeczywiście przebiegają w linii prostej.
kamienny bruk
Tutaj kształt poszczególnych kostek brukowych określa wzór ułożenia. Klasyczne skojarzenie wierszy jest zawsze możliwe. Aby na końcu nie było zbytniego niepokoju, wskazane jest, aby zawsze mieć oko na ucieczkę. Jeśli to możliwe, pomiędzy każdym rzędem kamieni powinien znajdować się prosty łącznik lub linia oddalająca się od widza.
Instrukcje układania
Przed przystąpieniem do układania płyt tarasowych należy wyjaśnić, ile płyt potrzeba na daną powierzchnię i w jakim stopniu należy skrócić poszczególne płyty. Należy podjąć decyzję o wyborze wzoru. Idealnie jest, jeśli przed rozpoczęciem pracy narysujesz nieco wierny plan, który pokazuje liczbę całych i skróconych kamieni oraz szablon. Należy pamiętać, że między dwoma panelami powinien być odstęp od trzech do pięciu milimetrów.
wykopać taras
W pierwszym kroku wykopany jest dół, którego wymiary muszą odpowiadać kolejnemu tarasowi. Głębokość wykopu powinna wynosić od 20 do 30 centymetrów. Należy pamiętać, że wykop musi zawierać zarówno warstwę żwiru, jak i warstwę żwiru. Krawędzie wykopu należy wyciąć możliwie prosto łopatą. Zaleca się tutaj użycie poziomicy i sznurka murarskiego. Zaleca się zagęszczenie lub wygładzenie dna wykopu za pomocą ubijaka. Nie należy jednak używać zbyt dużej siły. Dla odprowadzania wody niezwykle ważne jest, aby gleba była nadal przepuszczalna.
Ustaw i napraw krawężniki
Przed przystąpieniem do zasypywania wykopu należy ustawić krawężniki na jego bokach. Później zapewniają, że cała konstrukcja panelu nie może się już ślizgać. W związku z tym musisz mocno przymocować krawędzie, aby w miarę możliwości przebiegały absolutnie prosto. Mocowanie najlepiej wykonać za pomocą chudego betonu połączonego z ziemią. Gotowe miksy można kupić w sklepach ze sprzętem. Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać instrukcji mieszania danego produktu. Chudy beton jest następnie nakładany w sposób ciągły za pomocą kielni po lewej i prawej stronie ułożonych w rzędzie krawężników. Powinien później pełnić coś w rodzaju funkcji wsparcia. Jednak beton potrzebuje kilku dni, aby całkowicie stwardnieć. Dopiero po tym utwardzeniu można kontynuować pracę.
wnieść żwir
Żwir służy nie tylko jako warstwa podkładowa czy podkonstrukcja tarasu, ale także zapewnia stosunkowo łatwy odpływ wody, a następnie wsiąkanie w ziemię. Jednak w przypadku zamarznięcia wody zimą stosunkowo duże szczeliny między poszczególnymi kamieniami pozwalają jej rozszerzać się podczas zamarzania bez wpływu na całą konstrukcję. Najlepiej używać kruszonego żwiru, który składa się z różnych rozmiarów kamienia lub ziaren. Jest o wiele bardziej wytrzymały niż szeroko rozpowszechniony zaokrąglony żwir. Trzeba jednak liczyć się również z wyższymi kosztami. Warstwa żwiru powinna mieć grubość około dziesięciu centymetrów. Późniejsze zagęszczenie warstwy jest możliwe, ale nie obowiązkowe.
Przynieś żwirowe łóżko
Teraz zostaje wprowadzona właściwa warstwa podkładowa pod płyty tarasowe – czyli podsypka żwirowa. Najlepiej nie używać do tego celu czystych odłamków kamiennych, lecz mieszankę złożoną z odłamków i pokruszonego piasku. Zaletą tej mieszanki jest to, że piasek działa jak specjalne wiązanie między kruszywem. Dzięki temu całe łóżko pozostaje w dobrej formie przez długi czas. Dzięki temu poszczególne płyty tarasowe rzadziej toną. Idealne okazały się ziarna o wielkości 1/3 lub 2/5. Podłoże żwirowe powinno mieć grubość około dziesięciu centymetrów. Po wniesieniu materiału do wykopu należy go możliwie równomiernie wygładzić długą deską. Celem jest usunięcie wszelkich nierówności z powierzchni warstwy i stworzenie naprawdę gładkiej, równej powierzchni.
Ogłoszenie: Po wyrównanym podłożu żwirowym nie należy już chodzić, aby nie uszkodzić gładkiej powierzchni.
układać talerze
Oczywiście istnieją również różne metody układania płytek tarasowych. Często zależą one od rodzaju użytych płyt i jaki wzór ma być z nimi ułożony. Jednak we wszystkich metodach obowiązuje zasada: zawsze kładziesz się w kierunku domu, a nie z dala od niego. Ostatnim rzędem, który układasz, jest zatem ten najbliżej domu. Zaczyna się w jednym z dwóch rogów, które są, że tak powiem, naprzeciwko domu. W tym rogu połóż pierwszy panel.
Płyta jest początkowo umieszczana stosunkowo luźno, a następnie ostrożnie uderzana gumowym młotkiem. Następnie po prostu połącz z kolejnymi płytkami tarasowymi w rzędzie. Należy wziąć pod uwagę odstępy między fugami od trzech do pięciu milimetrów. Dlatego warto pracować z tak zwanymi krzyżami stawowymi lub przekładkami stawowymi. Mniej więcej co dwa metry używa się poziomicy i liny murarskiej, aby sprawdzić, czy panele są rzeczywiście w prostym rzędzie. Jeśli trzeba przyciąć pojedyncze panele, najlepiej użyć szlifierki kątowej z diamentową tarczą tnącą.
wypełnić stawy
Na koniec trzeba jeszcze wypełnić spoiny, czyli szczeliny między panelami. Najlepiej użyć do tego gruboziarnistego piasku kwarcowego. Najpierw po prostu wyrzuć go na taras i zamieść w fugi miotłą. Wskazane jest, aby jednorazowo nie nakładać zbyt dużej ilości piasku kwarcowego, w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że wszystkie fugi zostaną wypełnione, ale na tarasie pozostanie jeszcze dużo piasku. Powinno być jasne, że spoinowanie wymaga dużo pracy zamiatania. Po wypełnieniu wszystkich spoin i usunięciu nadmiaru piasku cała powierzchnia tarasu jest dokładnie podlewana. Tylko przez wodę możliwe jest faktyczne zamknięcie złącza. Nawiasem mówiąc, na taras można wejść od razu.
świecki wzór
Jak już wskazano, opisane powyżej etapy pracy mają zastosowanie również w przypadku układania wzoru paneli. Jednak podczas układania wzoru należy wziąć pod uwagę kilka ważnych punktów. Najważniejszą rzeczą jest bez wątpienia świadomość formy wzorca i do pewnego stopnia zinternalizowanie jej. Zdecydowanie pomocny jest tutaj przygotowany wcześniej rysunek planu.
Wskazówka: Plan należy przygotować na papierze w kratkę, a następnie w miarę możliwości powiększyć go do formatu DIN A3 za pomocą kserokopiarki. Ponieważ w większości przypadków podstawowy wzór jest po prostu powtarzany, kilka z nich również należy narysować na planie - nie tylko po to, aby mieć jasność co do połączeń.
Układanie wzoru z płytek tarasowych wymaga najwyższej precyzji i bardzo starannej pracy. Nawet jeśli po prostu ustawisz płyty rzędem po rzędzie, musisz upewnić się, że krawędzie płyty są absolutnie wyśrodkowane. Z reguły nawet najmniejsze odchylenie prowadzi do znacznego niepokoju w ogólnym obrazie, który może znacznie zepsuć przyjemność korzystania z tarasu. Ponieważ niektóre wzory wymagają płyt tarasowych w różnych rozmiarach, zwykle nie ma możliwości ich przycięcia na wymiar. Coś w rodzaju pracy na milimetrach jest tutaj również pilnie zalecane. Zaleca się również cięcie tylko tylu paneli, ile potrzeba do następnego kroku.
Często Zadawane Pytania
Jak długo trwa przeciętnie układanie płytek tarasowych?Niestety nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Czas trwania zależy od wielkości powierzchni, doświadczenia instalatora i szablonu. Zwykle jednak trzeba obliczyć od dwóch do trzech dni dla średniej wielkości obszaru.
Czy płyty z kamienia naturalnego trzeba układać „na mokro”?Niestety nie ma mowy o układaniu na mokro, czyli mocowaniu płyt z kamienia naturalnego za pomocą zaprawy lub kleju. W przeciwnym razie ryzyko byłoby zbyt duże, że nierówno ukształtowane poszczególne panele z czasem ześlizgną się i zniszczą taras.
Jak ułatwić zdejmowanie podsypki?Aby to zrobić, rozciągnij kilka sznurów murarskich leżących dokładnie poziomo na całej powierzchni tarasu. Sznury muszą być wystarczająco wysokie, aby deska zmieściła się pod spodem. Sznury służą jako coś w rodzaju prowadnic, a tym samym nieuchronnie określają, ile piasku należy usunąć.