Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Papryka (Capsicum), roślina psiankowata z Ameryki Południowej, uprawiana jest w tym kraju w około 25 odmianach. Od ostrych papryczek chilli po łagodną słodką paprykę, wszystko jest reprezentowane. Kolorowe strąki zawierają największą zawartość witaminy C ze wszystkich warzyw. Papryka jest dość łatwa w uprawie i dlatego jest już obecna w prawie każdym przydomowym ogrodzie. W celu zmniejszenia zużycia przestrzeni, a także wysiłku, warzywo to jest bardzo popularne w kulturach mieszanych.
Mieszana kultura papryki
W kulturze mieszanej odmiany sadzi się w rzędzie. W tym celu wybiera się takie warzywa, które wzajemnie się uzupełniają w swoich właściwościach i mogą wspierać się nawzajem we wzroście, takie jak:
- Produkcja składników odżywczych, których potrzebują inni
- Trzymanie z dala od chwastów, szkodników i chorób
- Poprawa aromatu i smaku sąsiednich roślin
- Sprytne połączenie ułatwia prace konserwacyjne
- Stworzenie korzystnego mikroklimatu poprzez zrównoważone zagęszczenie roślin
- Zwiększenie plonów dzięki obserwacji czasu dojrzewania różnych odmian
Wskazówka: Łącząc różne rodzaje warzyw z papryką, należy zawsze brać pod uwagę wymagania odżywcze poszczególnych roślin (konsumenci ciężcy lub słabi), wysokość roślin i długość korzeni (korzenie głębokie lub płytkie).
Rośliny papryki są średnimi roślinami karmiącymi
Klasyfikacja roślin jako słabych, średnich lub ciężkich konsumentów dostarcza informacji o tym, ile azotu roślina potrzebuje do zdrowego wzrostu. Od tego zależy również połączenie roślin w kulturze mieszanej z papryką. Uprawę ze słabymi konsumentami, takimi jak zioła, można wykonać w dowolnym momencie bez żadnych problemów. Możliwe jest również sadzenie za pomocą umiarkowanie ciężkich podajników, takich jak sałata, pomidory, rzodkiewki. Jednak konieczne jest sprawdzenie różnych wymagań żywieniowych. Z drugiej strony problemy pojawiają się przy sadzeniu razem z ciężkimi podajnikami, takimi jak ziemniaki czy buraki. W tym procesie gleba byłaby bardzo zubożona. Takiej kombinacji należy unikać w jak największym stopniu.
Należy również wziąć pod uwagę pH gleby. Rośliny papryki uwielbiają środowisko lekko kwaśne do obojętnego, wartości od 6,2 do 7,0. Oczywiście wtedy warto wybrać sąsiednie rośliny, które mają podobne zapotrzebowanie na kwas w glebie. Ponadto wskazane jest również łączenie roślin o niskiej papryce z wysokimi sąsiadami lub odwrotnie. W ten sposób można uniknąć konkurencji o światło słoneczne. Papryka to prawdziwy miłośnik słońca. Dlatego szczególnie nadają się do tego rośliny preferujące półcienie, takie jak sałata.
Nie można zapomnieć o mieszaniu kultur z papryką, jeśli chodzi o połączenie roślin o różnych sezonach wegetacyjnych. W ten sposób można lepiej wykorzystać mniejsze powierzchnie ogrodu. Faza wzrostu papryki zwykle rozpoczyna się na zewnątrz w maju wraz z sadzeniem i kończy we wrześniu/październiku zbiorem. W celu uzyskania dobrej prekultury można również użyć wcześnie dojrzewających owoców, takich jak pory, różne rodzaje rzodkiewki lub szparagi. Do upraw pokultywnych stosuje się zwykle różne rodzaje kapusty o późnej fazie wzrostu, która utrzymuje się do późnej zimy, takie jak jarmuż, brukselka lub późne odmiany kapusty białej i czerwonej.
Wskazówka: Chociaż pokrzywa zwyczajna nie ma miejsca w grządce warzywnej, niektórzy ogrodnicy-hobbyści lubią pozostawiać kilka okazów pod kontrolą. Chronią rośliny przed mszycami.
Dobrzy sąsiedzi
Nie wszystkie rośliny są kompatybilne z papryką. Rozwijaj się w dobrym sąsiedztwie
- Wszystkie rodzaje kapusty takie jak jarmuż, kapusta biała i czerwona, brukselka czy kapusta spiczasta
- sałatki
- marchew
- fasolki
- Parseli
- ogórki
- Nasturcja
- aksamitka
Jeśli chodzi o pomidory, opinie są różne. Są to również koszyczki ciężkie. Normalnie rywalizowałyby o składniki odżywcze. Jednak obie rośliny są często umieszczane obok siebie. Wymaga to zachowania odpowiedniej odległości i podania na początku czerwca od 30 do 50 g mączki z rogów na metr kwadratowy. W ten sposób każde warzywo otrzymuje potrzebne mu składniki odżywcze.
Ponadto bardzo popularne jest sadzenie różnych ziół i jednorocznych kwiatów oprócz papryki:
- Ogórecznik i nagietki przyciągają owady do zapylania
- uwalniają również saponiny do gleby
- Bazylia i cebula odstraszają szkodniki, takie jak mączlik i kapusta biała
- Lawenda i tymianek odstraszają mrówki, a cząber odstrasza mszyce
- Czosnek zapobiega chorobom grzybiczym poprzez eteryczne opary
roślina paprykowa
Źli sąsiedzi
Rośliny papryki w ogóle nie dogadują się z tymi sąsiadami. Połączenie tych nie jest zalecane:
- groszek
- Koper włoski
- Burak czerwony
- bakłażan
- ziemniaki
- seler
ogłoszenie: Drzewa owocowe lub inne znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie nie konkurują z papryką lub innymi roślinami warzywnymi, ponieważ korzenie sięgają głębiej w ziemię. Tylko orzech może sprawiać problemy.
Obserwuj płodozmian
Jednak w przypadku uprawy papryki w kulturach mieszanych lokalizacja musi być zmieniana co roku. Powinno to zająć co najmniej cztery lata, zanim nowa uprawa odbędzie się w tym samym miejscu. Ponieważ szczególnie w przypadku mieszanej kultury w ogrodzie konieczny jest płodozmian. Oznacza to kolejność, w jakiej rośliny są uprawiane na grządce każdego roku. Ta zmiana ma szereg zalet:
- długoterminowe zabezpieczenie dobrych plonów
- optymalne zaopatrzenie roślin w składniki odżywcze
- Zwiększona odporność na choroby i szkodniki
- niska kumulacja zanieczyszczeń w glebie
- brak jednostronnego wymywania gleby
- Niedobór składników odżywczych spada z roku na rok
- przy prawidłowym płodozmianie na słabszych glebach nie są potrzebne nawozy mineralne
Płodozmian zwykle odbywa się co cztery lata.
1 rok: zielony nawóz i kompost
2 lata: Sadzenie ciężkich pasz, takich jak kapusta, bakłażan, ziemniaki, marchew, pomidory, cukinia, buraki
Trzeci rok: Sadzenie średnich konsumentów takich jak groch, fasola, koper, papryka, ogórki, kapusta, dynia, boćwina
4 rok: Sadzenie słabych konsumentów, takich jak rzeżucha, zioła
Wskazówka: Nie należy również ignorować relacji rodzinnych roślin warzywnych. Nigdy nie sadź roślin z jednej rodziny roślin w tym samym miejscu przez dwa kolejne lata.
Po czterech latach cykl zaczyna się od nowa. W międzyczasie zawsze następuje nawożenie kompostem. Jeśli po żniwach są wolne miejsca, można przeprowadzić mulczowanie lub zasiać zielony nawóz. Kompostowanie powierzchniowe uzupełnia zapasy składników odżywczych w glebie podczas roku odłogowania. Doskonały jako zielony nawóz
- rzepak
- rzodkiewka oleista
- łubin
- koniczyna lub
- słoneczniki
Wszystkie uprawy zielonego nawozu szybko uzupełniają glebę azotem. Są albo zaorane jesienią, albo stoją przez zimę. Resztki roślin są następnie przerabiane wraz z dodatkiem dojrzałego kompostu na wiosnę.
ogłoszenie: Co trzy do czterech lat należy zbadać zawartość składników odżywczych w glebie w przypadku nawożenia organicznego.