Jeśli chodzi o kuny, automatycznie myśli się o prawdziwych kunach (Martes), takich jak kuny kamienne i sosnowe, ale istnieją inne gatunki kun, które są rodzime dla Niemiec. Poniżej znajduje się krótki przegląd tego.

W skrócie

  • Gatunki kuny pochodzące z Niemiec żyją w wodzie i na lądzie
  • należą do drapieżnych zwierząt podobnych do psów (Canoidea)
  • Zwykle zmierzchowy i nocny
  • szczupła, giętka, wydłużona sylwetka typowa (z wyjątkiem borsuka)
  • większość gatunków kun wydziela śmierdzącą wydzielinę przez gruczoł odbytu

Charakterystyka wszystkich gatunków kun

Różne gatunki kun są rodzime w Niemczech, których przegląd zostanie podany później. Kuny są psimi drapieżnikami i mogą żyć w wodzie i na lądzie. Wśród nich są znakomici pływacy, tacy jak norka i wydra. Zwykle są nocne lub zmierzchowe. Głównie lokalne gatunki kun są mięsożerne lub wszystkożerne. Samotnicy zaznaczają swoje terytoria śmierdzącą wydzieliną odbytu. Charakterystyczne dla wszystkich gatunków kun, nie tylko w Niemczech, są dalsze cechy:

  • smukłe, jędrne, wydłużone ciało
  • krótkie kończyny
  • pięć zakrzywionych, nie chowanych pazurów na stopę
  • stosunkowo małe uszy
  • przeważnie brązowe lub czarne futro
  • silny zgryz nożycowy
  • Liczba zębów od 28 do 38 sztuk

Lista rodzimych gatunków kuny

Poniżej znajduje się przegląd gatunków kun żyjących w Niemczech. Są one wymienione w porządku alfabetycznym:

Kuna sosnowa (Martes martes)

  • Wygląd: Trójkątne uszy z żółtą obwódką; czarny nos; owłosione podeszwy; długi puszysty ogon
  • Futro: Czerwonawo brązowy do ciemnobrązowego z żółtawobrązową łatą na gardle
  • Rozmiar: 40 do 50 cm, ogon 15 do 25 cm
  • Waga: od 1 do 1,5 kg
  • Żywotność: od 6 do 15 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 3 do 5 młodych
  • Siedlisko: Lasy liściaste i iglaste, w koronach drzew
  • Pokarm: wiewiórki, ptaki, owady, płazy, mięczaki, gryzonie, jagody, orzechy
  • Wrogowie naturalni: orzeł przedni, lis rudy

Borsuk (Meles meles)

  • Wygląd: krępy, zwarta budowa; silne łapy kopiące; smukła, stożkowa główka; długi pysk; cienki ogon z siwymi włosami; okrągłe, małe, odstające uszy
  • Futro: srebrzystoszare, głowa w biało-czarne znaczenia
  • Rozmiar: długość ciała 50-80 cm, ogon 10-18 cm
  • Waga: 5 do 20 kg
  • Żywotność: od 5 do 15 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 3 do 5 młodych
  • Siedlisko: podziemne rury w lesie (jaskinia borsuka), lasy liściaste i mieszane, tereny podmokłe i bagienne
  • Pokarm: jagody, robaki, owady, ślimaki, owoce, nasiona
  • Wrogowie naturalni: wilk i lis

Norka europejska (Mustela lutreola)

  • Wygląd: krótkie uszy; Płetwiaste palce u nóg
  • futro: czerwonobrązowy, ciemnobrązowy do czarnego; biały podbródek i gardło
  • Rozmiar: długość ciała 25-45 cm, ogon 10-20 cm
  • Waga: 0,5 do 0,9 kg
  • Żywotność: od 4 do 10 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 2 do 10 młodych
  • Siedlisko: regiony nadbrzeżne z gęstą roślinnością, na wodzie stojącej i płynącej
  • Dieta: Ptaki, kaczki, króliki, zające, ryby, kraby, płazy, owady
  • Wrogowie naturalni: lisy, ptaki drapieżne, wydry

Ogłoszenie: W tym przeglądzie nie powinno zabraknąć norki europejskiej, nawet jeśli została uznana za „wymarłą” lub „zagubioną” na Czerwonej Liście w Niemczech. Norka powinna znów być tutaj w domu. Przesiedlenia mają miejsce w Kraju Saary i na Steinhuder Meer od kilku lat.

Wydra (Lutra lutra)

  • Wygląd: płaska, szeroka głowa; cylindryczna budowa ciała; małe oczy; tępy pysk; mocne wąsy (wibrysy); małe, ledwo widoczne uszy; błoniaste palce u nóg; mocny, mocny ogon
  • Futro: Błyszczący ciemnobrązowy, boki głowy i szyi od jasnobrązowego do białawego
  • Rozmiar: długość ciała do 140 cm, ogon 30-50 cm
  • Waga: 7 do 15 kg
  • Żywotność: od 15 do 18 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 2 do 4 młodych
  • Siedlisko: Struktury brzegowe na strumieniach, jeziorach, rzekach, stawach z gęstą roślinnością
  • Pokarm: ptactwo wodne, ryby, kraby, płazy, małże, ślimaki, owady wodne, małe ssaki (w tym piżmaki)
  • Wrogowie naturalni: ryś, wilk, orzeł bielik

Ogłoszenie: Wydry mogą nurkować 300 metrów na głębokość 18 metrów. Uszy i nos są zamknięte. Są również w stanie przejść do 20 kilometrów na wsi.

Fretka (Mustela putorius furo)

  • Wygląd: okrągłe, małe uszy; pulchny pysk; krzaczasty, długi ogon
  • Futro: czarno-białe, również białawo jasnożółte
  • Rozmiar: długość ciała 50-60 cm, ogon 10-20 cm
  • Waga: 0,5 do 2,2 kg
  • Żywotność: od 5 do 10 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 3 do 7 młodych
  • Siedlisko: przystosowalne, trzymane jako zwierzęta domowe, małe szanse na przetrwanie w naturze
  • Pokarm: małe gryzonie, ptaki

Ogłoszenie: Fretki należą do tchórzy, zostały udomowione. W przeszłości były używane do polowań.

Gronostaj (Mustela erminea)

Gronostaj z futrem zimowym (po lewej) i letnim (po prawej)
  • Wygląd: krótkie nogi, krótki ogon
  • Futro: brązowe na wierzchu, żółtawobiałe na bokach i brzuchu, czarny koniec ogona (letnia sierść); cały biały z wyjątkiem czarnego czubka ogona (płaszcz zimowy)
  • Rozmiar: długość ciała 25-40 cm, ogon 8-12 cm
  • Waga: 110 do 345 g
  • Żywotność: od 4 do 6 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 5 do 7 młodych
  • Siedlisko: obrzeża pól, skraje lasów, żywopłoty, parki, w norach pod stosami kamieni, w opuszczonych norach chomików i kretów
  • Pokarm: myszy, szczury, króliki, ptaki, ptasie jaja, ryby, owady, płazy
  • Wrogowie naturalni: ptaki drapieżne, takie jak sowy, myszołowy, borsuki, lisy, większe kuny, takie jak kuny kamienne

Ogłoszenie: We wcześniejszych wiekach futro gronostaja, znanego również jako Wielka Łasica, było używane do płaszczy królów.

Tchórz (Mustela putorius)

  • Wygląd: bardzo smukły korpus i głowa; niska wysokość ramion do 5 cm
  • futro: ciemnobrązowe lub czarne; Kufa, czubki uszu, biała z czarnymi plamkami za oczami
  • Rozmiar: długość ciała 30 do 35 cm, ogon 15 cm
  • Waga: 0,3 do 1,5 kg
  • Żywotność: od 4 do 10 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 3 do 8 młodych
  • Siedlisko: pola, łąki, skraj lasu, tereny otwarte
  • Pokarm: małe gryzonie, płazy, ptaki, ptasie jaja, ryby, owoce, jagody
  • Wrogowie naturalni: ptaki drapieżne, wilki, lisy, rysie

Ogłoszenie: Tchórz od 2022 roku znajduje się na czerwonej liście gatunków zagrożonych w Niemczech.

Mała łasica (Mustela nivalis)

  • Wygląd: krótkie nogi; długa szyja; płaskie uszy; spiczasty pysk; okrągła mała głowa
  • Futro: brązowo-czerwone, brzuch biały
  • Rozmiar: długość ciała 10-18 cm, ogon 2-8 cm
  • Waga: od 50 do 250 g
  • Żywotność: od 2 do 5 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 4 do 10 młodych
  • Siedlisko: Łąki, wrzosowiska, skraj lasu, żywopłoty, tereny otwarte
  • Pokarm: lemingi, myszy, króliki, owady, ptaki, płazy
  • Wrogowie naturalni: kuny, gronostaje, sowy, lisy
  • Cecha szczególna: najmniejszy drapieżny gatunek na świecie

Norka (Neowizja)

  • Wygląd: mocna budowa ciała; spiczasta, płaska głowa; Płetwiaste palce u nóg
  • Futro: ciemnobrązowe, ciemniejsza górna warga; jaśniejsze miejsce na żuchwie
  • Rozmiar: długość ciała 30 do 45 cm, ogon 20 cm
  • Waga: 0,5 do 2,5 kg
  • Żywotność: od 3 do 7 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 2 do 10 młodych
  • Siedlisko: brzegi rzek, stawy, jeziora z wysoką, gęstą roślinnością
  • Dieta: skorupiaki, ryby, płazy, ptactwo wodne, myszy, piżmaki, owady, ptaki gniazdujące na ziemi i jaja
  • Wrogowie naturalni: wydry, lisy

Ogłoszenie: Norka amerykańska jest neozoanem, pochodzącym z Ameryki, ale czuje się tutaj jak w domu. Dzikie zwierzęta pochodzą z gospodarstw hodowlanych.

Kuna domowa (Martes foina)

  • Wygląd: puszysty ogon; jasny nos; bardzo szczupłe ciało; bezwłose podeszwy
  • futro: szarobrązowe; biała, rozwidlona łata na gardle, czasami sięgająca do przednich nóg
  • Rozmiar: długość ciała 35-55 cm, ogon 22-30 cm
  • Waga: 1,1 do 2,3 kg
  • Żywotność: od 3 do 10 lat
  • Mioty rocznie: jeden od 3 do 5 młodych
  • Siedlisko: tereny otwarte i skaliste z drzewami, parki, strychy, stodoły
  • Pokarm: małe ssaki, płazy, ptaki, ptasie jaja, owady, jagody, owoce
  • Wrogowie naturalni: ptaki drapieżne, lisy

Często Zadawane Pytania

Czy istnieje możliwość, że kuny gryzą ludzi?

Zwykle nieśmiałe zwierzęta niekoniecznie chcą być blisko ludzi, ale raczej uciekają. Jednak ugryzienia mogą wystąpić, gdy zwierzę czuje się zagrożone lub osaczone. Ukąszenia mogą być dość bolesne. W takich przypadkach należy je przedstawić lekarzowi, ponieważ możliwe jest zapalenie.

Czy wszystkie kuny są chronione w Niemczech?

Nie podlegają ochronie przyrody, podlegają prawu łowieckiemu. Jednak myśliwy może na nie polować, łapać lub zabijać, ale tylko poza sezonem zamkniętym od połowy października do końca lutego. Jedynymi wyjątkami są wydra i norka europejska, które znajdują się na Czerwonej Liście jako zagrożone.

Jak można wypędzić kuny z domu i ogrodu?

Głównie kuny domowe czują się tutaj jak w domu. Aby je odepchnąć, ich nowy dom powinien być naprawdę niewygodny, np. głośna muzyka, stosowanie odstraszającego sprayu lub proszku. Zwierzęta nie tolerują zapachu. Można również użyć odstraszacza kun. Wydaje nieprzyjemne dźwięki dla zwierząt. Ponadto miejsca zamieszkania muszą być dokładnie posprzątane. Wszystkie ślady zapachowe muszą zniknąć.

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie