- Rośliny o mięsistych liściach do ogrodu
- Rośliny o mięsistych liściach do uprawy w pomieszczeniach
- Często Zadawane Pytania
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Grube, mięsiste liście są charakterystyczną cechą grubolistnych roślin (Crassulaceae), które podobnie jak kaktusy należą do rodziny sukulentów. Przedstawiamy 39 szczególnie pięknych gatunków do kultury ogrodowej i pokojowej.
W skrócie
- duża, soczysta rodzina roślin licząca kilka tysięcy gatunków
- pogrubione, mięsiste liście magazynują wodę
- mało wymagająca i bardzo łatwa w utrzymaniu
- wiele odpornych gatunków do ogrodu
- mięsiste liście, jednak także w innych rodzinach sukulentów
Rośliny o mięsistych liściach do ogrodu
Rośliny te są w stanie przechowywać wystarczającą ilość wody w swoich mięsistych liściach, aby przetrwać w suchych miejscach.
Agawa (Agawa)
- znany również jako roślina stulecia
- rozetowy wzrost z krótkim pniem lub bez pnia
- w zależności od gatunku rozety małe do bardzo dużych
- włókniste, grube, mięsiste prawdziwe liście
- ciernisty wierzchołek liścia (ryzyko zranienia)
Popularne gatunki agawy do doniczek i grządek ogrodowych
- Agawa parryi: wzrost kulisty o średnicy do 80 cm, liście długości do 30 cm, toleruje krótkie okresy przymrozków do ok. minus 20 °C
- Agawa utahensis („Agawa Utah”): do 40 cm średnicy, żółtozielone do niebieskawych liści, do 30 cm długości ze spiczastym cierniem na końcu, toleruje temperatury do ok. minus 20 °C
- Agawa inaequidens: tworzy krótką łodygę, jasnozieloną do żółtozielonej, liście długie do 150 cm z ząbkowanymi brzegami
- Agawa havardiana: otwarte rozety do 80 cm średnicy, do 60 cm długości, mocno ząbkowane liście, mrozoodporność do ok. minus 18 °C
Agawa parryi
Ogłoszenie: W każdym razie problem z zimowaniem agaw jest mniejszy niż zimno niż wilgoć: agawy nie tolerują naszych mokrych zim i umierają z powodu nadmiaru wody. Sucha kultura jest lepiej gwarantowana w wiadrze.
Donarsbart (Jovibarba heuffelii)
- znany również jako frędzlówka
- do 12 centymetrów wysokości
- wzrost rozety
- tworzy poduszki
- grona żółtych kwiatów między czerwcem a sierpniem
Ogłoszenie: Najlepiej sadzić Donarsbarta w małych pęczkach po trzy do dziesięciu kawałków z odległością sadzenia od 15 do 20 centymetrów w słonecznym, suchym miejscu - na przykład w ogródku skalnym lub w fugach ścian.
Bacopa (rozchodnik)
- znany również jako rozchodnik
- około 600 różnych gatunków
- mało wymagająca, wytrzymała, wytrzymała i łatwa w pielęgnacji
- do ogrodu jak i do mieszkania
- na słoneczne lokalizacje
Popularne gatunki bakopy
- Duży gruby liść (Sedum telephium): do 60 cm wysokości, krzaczasty pokrój, różowe kwiaty baldachu między sierpniem a październikiem
- Zimozielona Bacopa (Sedum hybridum): do 15 cm wysokości, tworzące dywan, małe, żółte kwiaty między czerwcem a sierpniem
- Wspaniała Bacopa (Sedum spectabile): do 40 cm wysokości, krzaczasty pokrój, duże baldaszkowate kwiaty w różnych kolorach, okres kwitnienia od sierpnia do września
- Pikantny rozchodnik (Akr rozchodnika): rodzimy gatunek dla gleb mapowych, do 10 cm wysokości, tworzące dywany, żółte kwiaty między czerwcem a lipcem
- Arkusz smaru do dywanów (Sedum spurium): do 15 cm wysokości, tworzy gęste dywany, małe kwiaty między czerwcem a sierpniem
- Biały rozchodnik (Album rozchodnikowy): na ubogie gleby, do 10 cm wysokości, dywanotwórcze, białe lub różowe kwiaty między czerwcem a sierpniem
Bacopa (Sedum telephium)
Rojnik (Sempervivum)
- rodzima sukulenta
- Znany również jako Dachwurz lub Steinrose
- bardzo wytrzymały, niewymagający i wytrzymały
- około 40 różnych gatunków i ponad 7000 odmian
Popularne gatunki rojnika
- Prawdziwy rojnik (Sempervivum tectorum): wysokość od 5 do 30 centymetrów, wzrost przypominający rozetę, tworzy dywan
- rojnik górski (Sempervivum montanum): wiecznie zielone, do 20 cm wysokości, rozłogi do 10 cm długości, duże, czerwone kwiaty między lipcem a wrześniem
- Rojnik dolomitowy (Sempervivum dolomiticum): do 15 centymetrów wysokości, rozety szerokości do pięciu centymetrów, kwiaty w kolorze różowym do fioletowym
- Rojnik wielkokwiatowy (Sempervivum grandiflorum): duże rozety liściowe o szerokości do 10 cm, pędy kwiatowe do 30 cm wysokości, duże żółte kwiaty
- Pajęczynówka (Sempervivum arachnoideum): wiecznie zielone, do 10 cm wysokości, rozety liściowe splecione jak pajęczyna, małe, różowe kwiaty między czerwcem a lipcem
Rojnik (Sempervivum tectorum)
Ogłoszenie: Chociaż rodzimy Dachwurz jest wyjątkowo odporny na mróz, nie toleruje wilgoci. Dlatego rośliny te należy umieszczać w miejscach chronionych przed wilgocią.
Lilie Palmowe (Jucca)
- rośliny wieloletnie z rodziny szparagów (Asparagaceae)
- rozety ułożone, wąskie i długie liście
- kwiatostany przypominające konwalię
- pochodzi z Ameryki Środkowej, zwłaszcza z Meksyku
- około 50 różnych gatunków, niektóre mrozoodporne
Wytrzymałe lilie palmowe do ogrodu
- Niebieska juka (Yucca baccata): bezłodygowe lub z krótką łodygą, liście do 70 cm długości, krótkie kwiatostany między kwietniem a lipcem, mrozoodporność do minus 20 °C
- nitkowata juka (Yucca filamentosa): do 120 cm wysokości, efektowne kwiatostany o dużych, białych kwiatach, bardzo wytrzymałe i mocne
- Świeca Palmowa Lilia (Yucca gloriosa): Pochodzi z Ameryki Północnej, z wiekiem rozwija pień o wysokości do dwóch metrów, kwitnie jesienią, warunkowo odporny
- Lilia karłowata (Yucca nana): tworzy rozety o średnicy do 25 cm, w maju kwiatostan do metra wysokości, mrozoodporność do minus 20 °C
Yucca nitkowata (Jucca filamentosa)
Ogłoszenie: Wśród lilii palmowych znajduje się również palma jukka, która nie jest mrozoodporna i dlatego jest trzymana tylko w pomieszczeniach.Botanicznie poprawna nazwa to Yucca elephantipes (ogromna lilia palmowa) i może rosnąć od dwóch do dziesięciu metrów.
Rośliny o mięsistych liściach do uprawy w pomieszczeniach
Niektóre rośliny zachwycają nie tylko mięsistymi liśćmi, ale także kwiatami. Takie są często trzymane jako rośliny doniczkowe.
Aloes (Aloes)
- Rośliny z podrodziny Asphodelaceae (Asphodeloideae)
- ponad 500 różnych gatunków
- różne formy wzrostu: bezłodygowe, krzewiaste lub drzewiaste
- Liście często długie, trójkątne i ząbkowane lub cierniste
- Pochodzi głównie z Afryki Południowej i Wschodniej
Popularne gatunki aloesu do kultury wewnętrznej
- Prawdziwy aloes (Aloe vera): do 50 cm długości, szarozielone, ząbkowane liście, wzrost przypominający rozetę bez lub z krótką łodygą, znana roślina lecznicza
- Wieczny aloes lub Drzewo Aloes (Aloe arborescens): tworzy pień, mocno się rozgałęzia, do trzech metrów wysokości, liście wyraźnie ząbkowane
- Wachlarz aloesu (Aloe aculeata): tworzy kilka pni i rozgałęzioną koronę, rozłożysty, wachlarzowaty wzrost, bardzo wąskie liście bez zębów
- Aloes kulisty (Aloe aristata): rośnie w grupach po kilka rozet, forma karłowata z liśćmi do 15 cm długości z białą plamką, trująca
- Aloes spiralny (Aloe polyphylla): charakterystyczna rozeta ze spiralnie ułożonymi mięsistymi liśćmi, często z kolorowymi końcówkami, trująca
- kłujący aloes (Aloe aculeata): do 60 cm długości, mięsiste liście w dużej rozecie liści, widoczne czerwone uzębienie na krawędziach liści i powierzchniach liści
- Aloes tygrysi (Aloe variegata): Aloes karłowaty z cętkowanymi liśćmi, tylko do około 15 centymetrów wysokości
- Dziki aloes lub Przylądek Aloes (Aloe ferox): z RPA, łodygotwórcze, liście od ciemnozielonego do czerwonawego, do 100 cm długości
Dziki Aloes lub Cape Aloe (Aloe ferox)
Ogłoszenie: Aloe vera, używana jako roślina lecznicza, jest prawdopodobnie szczególnie znana i popularna. Ale bądź ostrożny: jest to często mylone z innymi, ale trującymi gatunkami. Dlatego przy zakupie zwracaj uwagę na prawidłową nazwę rośliny.
Echeveria (Echeveria)
- wieloletnie, zimozielone, soczyste, grubolistne rośliny
- szczególnie duże, mięsiste liście
- duże rozety, przeważnie bezłodygowe
- pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej, wiele gatunków z Meksyku
- około 150 różnych gatunków
Popularne echeverie do kultury wewnętrznej
- Echeveria unika: do 15 cm wysokości, rozety liściowe do 35 cm średnicy, pojedyncze liście do 7 cm długości
- Echeveria elegans: rozety do 10 cm średnicy, liście jasnozielone, mięsiste z przezroczystymi brzegami
- Echeveria derenbergii: tworzy kuliste rozety szerokości do 17 cm na łodydze, liście niebieskozielone, kwiaty pomarańczowoczerwone późnym latem
- Echeveria leucotricha: Półkrzew o jasnozielonych, bardzo grubych, mięsistych liściach i czerwonych kwiatach
- Echeveria gibbiflora: półkrzew o szarozielonych liściach i jasnoczerwonych kwiatach, rzadko spotykany
- Echeveria harmsii: tworzy luźne rozety o bogatych zielonych liściach, samotne szkarłatne lub żółte kwiaty
- Echeveria pulvinata: tworzy luźne rozety z białymi, owłosionymi liśćmi, z czasem staje się nagie od spodu (tworzenie łodygi), kwiaty szkarłatne
Echeveria elegans
Grubolistny Liść Jaszczurki (Crassula tecta)
- pochodzi z RPA
- Liście pokryte białymi, małymi brodawkami (pryszcze).
- roślina rozeta karłowata
- Liście do 25 mm długości
Źródło: Michael Wolf, Crassula tecta 03, pod redakcją Plantopedia, CC BY-SA 3.0
Wskazówka: Ta charakterystyczna, grubolistna roślina wymaga podłoża mineralnego i powinna być podlewana bardzo oszczędnie. Nawożenie wymagane jest tylko raz w roku.
Płonąca Katy (Kalanchoë blossfeldiana)
- do 40 centymetrów wysokości
- trwałe, obfite kwitnienie w miesiącach zimowych
- wiele kolorów kwiatów: czerwony, różowy, fioletowy, pomarańczowy, żółty, biały
- łatwa w pielęgnacji, na nasłonecznione parapety
- bylina, może kwitnąć raz za razem
Ogłoszenie: Popularna roślina doniczkowa jest często wyrzucana po kwitnieniu, ale istnieje pewna sztuczka, dzięki której można ją ponownie zakwitnąć. W tym celu przyciemniaj rośliny codziennie przez 12 do 14 godzin jesienią przez kilka tygodni, np. B. nakładając na nią kartonik.
Drzewo pieniędzy (Crassula ovata)
- dorasta do 100 centymetrów wysokości
- krzaczasty do drzewiastego wzrostu
- łatwa w pielęgnacji i bardzo oszczędna
- na stanowiska słoneczne do częściowo zacienionych
Ogłoszenie: Nie jest to dobrze znane, ale wystawione na zewnątrz okazy drzewa pieniędzy mogą kwitnąć między lutym a kwietniem. Niewielkie wiechy kwiatów są różowe lub białe i lekko pachnące.
Drzewo grosza (Crassula arborescens)
- wzrost drzewiasty, silnie rozgałęziony
- wysokość wzrostu do 150 centymetrów, grubość pnia do sześciu centymetrów
- liście pogrubione, szarozielone z czerwonawym marginesem i nalotem proszkowym
- pochodzi z RPA
Często Zadawane Pytania
Dlaczego sukulenty mają tak mięsiste liście?Charakterystyczną cechą roślin grubolistnych są liście o grubym miąższu. W nich rośliny żyjące w suchych rejonach ziemi gromadzą wodę, dlatego podobnie jak kaktusy zaliczane są do sukulentów. Nawiasem mówiąc, rośliny grubolistne (Crassulaceae) to rodzina roślin, która obejmuje kilka tysięcy gatunków i występuje na całym świecie z wyjątkiem Antarktydy. Ale nie wszystkie rośliny o mięsistych liściach należą do rodziny grubolistnej – tę cechę mają również inne sukulenty, takie jak aloes czy agawy.
Na co należy zwrócić uwagę podczas pielęgnacji sukulentów?Ta rodzina sukulentów charakteryzuje się nie tylko ogromną różnorodnością kształtów i kolorów, ale także niewymagającymi i łatwymi w pielęgnacji właściwościami. To sprawia, że sukulenty są popularnymi roślinami ozdobnymi na rabaty ogrodowe i do donic. Potrzebują mało wody, rzadko (lub wcale) potrzebują nawożenia i najczęściej preferują podłoże mineralne. Przede wszystkim upewnij się, że używasz wody oszczędnie i nigdy nie utrzymuj roślin zbyt wilgotnych, a nawet podmokłych.
Gdzie rosną sukulenty?Z wyjątkiem Antarktydy sukulenty można znaleźć w prawie wszystkich regionach świata, o ile jest tam sucho. Ze względu na zdolność magazynowania wody w mięsistych liściach, te osobniki, które przeżyły, radzą sobie z suchymi warunkami, które zabijają inne gatunki roślin. W zależności od pochodzenia wiele gatunków jest nawet odpornych i dlatego można je sadzić w ogrodzie. Z drugiej strony inne tolerują mróz tylko przez krótki czas lub zimą powinny być głównie chronione przed wilgocią.