Najbardziej znane w Niemczech to modraszki i bogatki. Istnieje jednak kilka innych rodzimych gatunków sikory. Przedstawiamy je w tym poście.

W skrócie

  • Cycki są często hodowcami jaskiniowymi
  • mieszkają wszędzie w ogrodach, parkach i lasach, a także na terenach wilgotnych
  • należą do najmniejszych gatunków ptaków
  • brak ptaków wędrownych, w najlepszym razie częściowe migracje
  • wszystkie gatunki sikorek poruszają się bardzo sprawnie w gałęziach, często są szybkie i niespokojne

Sikora brodaty - Panurus biarmicus

Sikora brodaty nie należy do prawdziwych sikorek, jest natomiast jedną z tzw. sikorek drozdowych, które pochodzą głównie z Azji. Czarna „broda” na pysku ptaka nadaje mu nazwę.

  • Rozmiar: 14 do 15 cm
  • Cechy: Upierzenie z przewagą cynamonowego brązu, głowa szara, dziób uderzająco pomarańczowy, ogon bardzo długi, samice z bardziej brązowawym dziobem, mniej rzucające się w oczy upierzenie, bez brody, młode ptaki podobne do samic z ciemnymi znaczeniami na górnej stronie i bokach ogona
  • Zdarzyć: raczej rzadki w Niemczech, najprawdopodobniej w północnych Niemczech, rozmnaża się na zbiornikach wodnych w szuwarach trzcinowych
  • Żywność: owady i nasiona trzciny
  • plemię: od kwietnia do lipca, przy dobrej pogodzie do 3 lęgów rocznie, 4 do 6 jaj, nie lęga w jaskiniach, często gniazduje w koloniach, gniazdo budowane w trzcinach, tuż nad ziemią lub powierzchnią wody

Remiz pendulinus

Sikora ta również nie należy do rodziny sikory, ale do sikory wahadłowej. Typowe dla tego gatunku jest gniazdo woreczkowe zwisające z wierzchołków gałęzi. Z wyglądu przypominają gąsiorka.

Źródło: Wojsyl, Remiz gniazdkowe, red. Plantopedia, CC BY-SA 3.0
  • Wzrost i waga: 10 do 12 cm, około 20 g
  • Cechy: Grzbiet kasztanowobrązowy, skądinąd przeważnie szary, brzuch nieco żółtawy, rzucająca się w oczy czarna maska wokół oczu, szary dziób, różnice między płciami prawie nie widoczne
  • Zdarzyć: rzadkie w Niemczech, częstsze w Europie Środkowo-Wschodniej, gniazda w lasach nizinnych, zarośla łęgowe z drzewostanami wierzbowymi lub topolowymi, rzadkie zimą
  • Żywność: Owady, pająki i nasiona zimą
  • plemię: od kwietnia do czerwca, jeden lęg rocznie, od 5 do 8 jaj, gniazdo woreczka z rurką wlotową jest często budowane nad wodą, składa się z pajęczyn, włókien roślinnych i wełny nasiennej

Ogłoszenie: Sikora wiosło lubi gniazdować w koloniach.

Modraszka - Parus caeruleus

Modraszki często można rozpoznać na pierwszy rzut oka, nie ma innego ptaka o podobnych kolorach upierzenia. Ta mała sikorka często spotykana jest w ogrodach, porusza się bardzo zręcznie, nawet do góry nogami.

  • Wzrost i waga: 10 do 12 cm, 8 do 11 g
  • Cechy: niebiesko-żółte upierzenie, niebieski czubek głowy, czarne pręgi na oku, niebieskie skrzydła, żółty brzuch, prawie żadnych różnic między płciami, samice nieco bledsze, młode ptaki są jeszcze jaśniej ubarwione
  • Zdarzyć: powszechne wszędzie, rozmnaża się w ogrodach, lasach lub parkach, preferuje drzewostany dębowe
  • Żywność: Owady i etapy ich rozwoju, pająki, drobne nasiona, małe orzechy lubią przychodzić zimą do karmnika
  • plemię: od kwietnia do czerwca, od jednego do dwóch lęgów rocznie, w zależności od pogody, od 6 do 12 jaj, hodowców jaskiniowych w dziuplach, budkach lęgowych, dziurach w ścianach lub w innych odpowiednich lokalizacjach

Sikora czubata - Parus cristatus

Typowy i tytułowy dla tego sikorki jest przyciągający wzrok kaptur. Chociaż sikora czubata jest rodzimą dla nas, jest mniej powszechna niż inne gatunki sikory.

  • Wzrost i waga: 11 do 12 cm, 10 do 12 g
  • Cechy: czarno-biały ziarnisty kaptur, brązowe upierzenie, niewiele różnic między płciami, młode ptaki bardziej szare, kaptur mniej rzucający się w oczy
  • Zdarzyć: bardzo wierne stanowisko, w lasach, zwłaszcza w borach, ale także w lasach liściastych
  • Żywność: Owady, larwy, pająki, nasiona drzew iglastych, mniejsze orzechy
  • plemię: od kwietnia do czerwca od jednego do dwóch lęgów rocznie, od 4 do 8 jaj, gniazduje w dziuplach, pniakach, zamieszkuje również stare gniazda wiewiórek, może samodzielnie budować dziuple lęgowe

Ogłoszenie: Czasami sikora ta gnieździ się również w zamieszkałych gniazdach ptaków drapieżnych.

Sikora bogatka - Parus major

Bogatka jest jednym z największych rodzimych gatunków sikory, a także najczęściej spotykaną sikorą rodzimą. Uderza czarno-biała głowa.

wielkie cycki
  • Wzrost i waga: 13 do 15 cm, 14 do 22 g
  • Cechy: żółty podstawowy kolor upierzenia, czarny podłużny prążek na środku piersi, zielonkawo-niebieskawe skrzydła, samice z cieńszą linią środkową, młode jeszcze czarnobrązowe na głowie, żółte policzki, mniej kontrastowy kolor
  • Zdarzyć: powszechne wszędzie
  • Żywność: Owady, larwy, orzechy, nasiona, pająki
  • plemię: od kwietnia do lipca, od jednego do dwóch lęgów rocznie, od 6 do 12 jaj, gniazd w dziuplach, budkach lęgowych i dziurach w ścianach

Sikora długoogoniasta - Aegithalos caudatus

Sikora długoogoniasta nie jest blisko spokrewniona z sikorką, należy do rodziny sikory długoogoniastej. Typowy i tytułowy dla tego ptaka śpiewającego jest długi ogon.

  • Wzrost i waga: 13 do 16 cm, 7 do 10 g
  • Cechy: W zależności od podgatunku, z białą lub czarno-białą głową w paski, upierzeniem w kontrastowym kolorze szarym, białym, czarnym i czerwonobrązowym, prawie żadnych różnic między płciami, młode ptaki nadal mają krótszy ogon i ciemniejsze policzki
  • Zdarzyć: jako bardzo towarzyskie, często przemieszczające się w małych grupach, częściowe migrujące, zimą często przy karmnikach, skądinąd rodzime lasy w pobliżu zbiorników wodnych, także w ogrodach i parkach z dużą ilością runa leśnego, na obrzeżach pól lub w bagiennych lasach
  • Żywność: Owady i pająki, nasiona zimą
  • plemię: od kwietnia do czerwca, od jednego do dwóch lęgów rocznie, od 8 do 12 jaj, bez gniazd lęgowych, buduje jajowate gniazda na drzewach lub wysokich krzakach, konsorcja wspierają się w wychowaniu młodych

Sikora bagienna - Parus palustris

Wbrew nazwie sikora błotna pochodzi nie tylko z wilgotnych miejsc. Odwiedza także ogrody i parki, przychodzi do karmników i można ją zobaczyć, jak ukrywa nasiona.

  • Rozmiar: 11 do 13 cm
  • Cechy: Wygląd bardziej szary, mniej kolorowy niż inne cycki, jasne policzki, czarny czubek głowy, prawie żadnych różnic między płciami, młode ptaki z matowo czarnym czubkiem głowy
  • Zdarzyć: w lasach liściastych i mieszanych, ogrodach i parkach, także na zarośniętych obrzeżach pól, choć rzadko spotykane wszędzie
  • Żywność: Owady, larwy, pająki, oset, nasiona ziół i traw
  • plemię: od kwietnia do maja, jeden lęg rocznie, od 7 do 9 jaj, gniazduje w dziuplach, w dziurach po sękach lub między korzeniami drzew, rzadko przyjmuje budki lęgowe

Sikora - Parus ater

Sikora ta przypomina bogatka, ale jest bledsza i mniejsza. Jest to najmniejszy rodzimy gatunek sikory.

  • Wzrost i waga: 11cm, od 8 do 10g
  • Cechy: czarna głowa, białe policzki i biała plama na karku, prawie żadne różnice między płciami, młodociane sikorki bledsze, białe plamy bardziej żółtawe
  • Zdarzyć: Pochodzi z borów jodłowych i świerkowych, czasem także sosnowych, poza sezonem lęgowym także w lasach liściastych, poza tym w ogrodach i parkach z gęstym zadrzewieniem
  • Żywność: Owady, larwy, nasiona drzew iglastych, orzechy, pająki
  • plemię: od kwietnia do czerwca, zwykle 2 lęgi rocznie, od 5 do 12 jaj, gniazda w dziuplach, doły w ziemi i ścianach, preferuje budki lęgowe, które nie są zawieszone zbyt wysoko

Sikora wierzbowa - Parus montanus

Ponieważ wolą tereny bagienne, sikora wierzbowa jest mniej powszechna niż inne gatunki sikor. Sikora ta jest bardzo podobna do sikory błotnej.

  • Wzrost i waga: 12cm, 11g
  • Cechy: czarna głowa z białymi policzkami, brązowe upierzenie, ciemnoszare skrzydła
  • Zdarzyć: Pochodzi z bagiennych lasów liściastych, także na suchych polanach w młodych lasach, rzadko w ogrodach lub parkach
  • Żywność: Owady, pająki, małe nasiona
  • plemię: Od kwietnia do maja jeden lęg, od 7 do 9 jaj, buduje własną norę na spróchniałych drzewach liściastych

Często Zadawane Pytania


Jak wspierać cycki w ogrodzie?

Nie tylko sikory, ale także inne gatunki ptaków korzystają z pomocy lęgowych, miejsc żerowania i pojenia. Powinny być zawsze umieszczane lub mocowane w sposób bezpieczny dla kota. Pomocne jest również, aby ogród był zaprojektowany tak, aby był jak najbardziej naturalny.

Jakich wrogów mają cycki?

Głównymi wrogami sikory są koty i ptaki drapieżne, takie jak jastrzębie. Jaja i młode ptaki są również ofiarami kun, a nawet wiewiórek. Wokół otworu wejściowego należy umieścić metalową płytkę, aby zapobiec przedostawaniu się dzięciołów do budki lęgowej. Ludzie również utrudniają przeżycie sikorom, używając trucizn w ogrodzie, usuwając schronienie lub rośliny pokarmowe dla owadów lub niszcząc miejsca rozrodu.

Czy cycki są przydatne?

Cycki żywią się głównie owadami i dlatego są pożyteczne w ogrodzie. Mniejsze gatunki sikory czasami zjadają nawet mszyce. W przeciwnym razie w menu są również gąsienice.

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie