Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Zadrapania na meblach ogrodowych, ślady jedzenia na roślinach ściółkowych i warzywach oraz odchody zwierząt są pewnymi oznakami nocnych gości w Twoim przydomowym ogrodzie. Podczas gdy niektóre zwierzęta są bardzo mile widziane, inne należy jak najszybciej odpędzić - na przykład szczury prawdopodobnie nie lubią przebywać w pobliżu. Możesz określić, które zwierzę spowodowało niechciane spadki po kolorze, kształcie i wielkości kału. Dzięki tej wiedzy w końcu znajdziesz skuteczne antidotum.
Właściwa identyfikacja odchodów zwierzęcych
Teraz identyfikacja odchodów zwierzęcych nie jest nauką ścisłą, ponieważ charakter odchodów zależy w dużej mierze od tego, co ostatnio zjadł przestępca. W zależności od tego, czy zwierzę zjadło więcej owoców, czy więcej mięsa (wiele dzikich zwierząt jest zasadniczo wszystkożernych), odchody różnią się znacznie kolorem i konsystencją. Niemniej jednak istnieją pewne cechy, które stanowią pierwszą wskazówkę dotyczącą zanieczyszczającego. Wreszcie inne identyfikatory zapewniają bezpieczeństwo. W poniższej liście opisujemy wygląd poszczególnych kału i dostarczamy dalszych informacji na temat konkretnej przyczyny.
Borsuk
Każdy, kto posiada ogród w pobliżu słabo zalesionych obszarów, ma czasami borsuka europejskiego (Meles meles) jako lokatora zwierząt. Chociaż nieśmiały gość niekoniecznie zaszyje się w twoim ogrodzie warzywnym we wszystkich miejscach, często będzie szukał jedzenia w promieniu kilku kilometrów od swojego domu. Dzikie zwierzę, należące do rodziny kun, jest mało wybredne i żywi się pokarmem roślinnym, takim jak kukurydza, bulwy, korzenie, nasiona, jagody, owoce i zboża oraz drobnymi zwierzętami, głównie dżdżownicami, owadami i małymi ssakami. Wszystko to znajduje pod dostatkiem w ogrodzie, choć nie gardzi opadłymi owocami i odpadami kuchennymi wyrzucanymi na kompost.
Borsuki są bardzo czystymi zwierzętami i budują prawdziwe latryny, w których odkładają swoje zwierzęce odchody. Są to wydłużone, małe nory, które często są ukryte na lub w zadrzewionej plantacji. Odchody borsuka można również rozpoznać po następujących cechach:
- Konsystencja i kolor silnie uzależniony od żywności
- może być w kształcie kiełbasy i wytrawny lub papkowaty
- często zawiera resztki jedzenia, takie jak owady, owoce, ziarna lub sierść zwierzęca
- łatwo pomylić z odchodami lisa
- Różnice: szorstka i nierówna powierzchnia, cylindryczny kształt
wiewiórka
Wiewiórkę czerwoną (Sciurus) można spotkać wszędzie tam, gdzie są drzewa i mnóstwo pożywienia. Mały i zwinny gryzoń żywi się głównie nasionami i orzechami, ale zjada także owoce i inne części roślin, a także jaja i małe zwierzęta. Zwierzęta są typowymi wyznawcami kultury i nawet nie zatrzymują się na wizycie na balkonie. Jak rozpoznać odchody wiewiórki:
- można umieścić praktycznie w dowolnym miejscu
- zazwyczaj o zwartej strukturze, raczej suchej
- małe i cylindryczne
- często zawiera resztki jedzenia
- ciemnobrązowy do czarnego
- bezwonny
wiewiórka
zając
W intensywnie użytkowanym krajobrazie kulturowym Europy Środkowej rzadko spotykany zając (Lepus europaeus) ma tylko nieliczne schronienia. Nic więc dziwnego, że nieśmiałe uszatki od czasu do czasu chodzą do ogrodów - tutaj znajdują zarówno bezpieczeństwo przed głodnymi drapieżnikami, jak i mnóstwo pożywienia. Tu jednak zagrożone jest nie tylko grządka sałatkowa, ale przede wszystkim drzewa owocowe – gryzonie skubią korę krzewów i drzew, zwłaszcza jesienią i zimą. Odchody zwierząt są nie do pomylenia:
- jędrna, dość równomiernie okrągła kupka
- do dwóch centymetrów średnicy
- przeplatane grubymi częściami roślin
- żółty do jasnobrązowego zimą, ciemniejszy latem
Lis
Nieśmiały i ostrożny lis (Vulpes vulpes) unika bliskości ludzi, ale często nie może oprzeć się nadmiarowi jedzenia w ogrodach - intensywnie pachnące hałdy kompostu, łatwo dostępne śmietniki, opadłe owoce i krzewy jagodowe przyciągają mniej wybredne dzikie psy. Wizyty lisów dotykają nie tylko ogrody na wsi, ponieważ zwierzęta żyją również w dużych miastach. Odchody lisa są łatwe do rozpoznania ze względu na pewne cechy, ale należy je natychmiast usunąć, a przede wszystkim nigdy nie dotykać gołą skórą: na przykład dzieci i zwierzęta domowe mogą łatwo zarazić się niebezpiecznym tasiemcem lisa poprzez odchody. Możesz rozpoznać zwierzęce odchody po tym wyglądzie:
- około dwóch centymetrów grubości i do dziesięciu centymetrów długości „kiełbasy”
- szpiczasty koniec jest typowy
- kolor od czarnego do szarego;
- często zawiera resztki jedzenia, takie jak owoce i ich nasiona (kamienie wiśni!) oraz włosy
Wskazówka: Lisy lubią odkładać swoje odchody na lekko wzniesionych miejscach, takich jak kamienie, brzegi łóżka lub małe kopce ziemi.
Jeż
Nocny jeż (Erinaceidae) jest mile widzianym gościem w ogrodzie, który woli pożerać ślimaki i inne szkodniki, pozostawiając nietknięte grządki warzywne i krzewy owocowe. Jeśli pojawią się te zwierzęce odchody, masz w domu jednego z tych kłujących osobników. Zachęcamy do uczynienia go wygodnym, na przykład z dużym stosem chrustu jako kryjówki:
- nie twórz kupek kału, ale odkładaj je podczas biegu
- Kał jest rozłożony na większej powierzchni
- cylindryczny ze szpiczastym końcem
- czarny i błyszczący
- około trzech do czterech centymetrów długości i jednego centymetra grubości
- często zawiera resztki jedzenia, zwłaszcza muszli owadów, piór lub resztek owoców
Jeż w przydomowym ogródku
Wskazówka: Ponieważ jeże zapadają w stan hibernacji, świeżo wypróżnione odchody jeża w zimnych porach roku są zawsze wskazówką, że jeż potrzebuje pomocy i jedzenia.
Kot
Koty są popularnymi zwierzętami domowymi, ale zwłaszcza w dzielnicach mieszkaniowych, wiele kotów zostawia śmierdzące odchody w ogrodzie sąsiada. Czy to świeżo wykopane łóżko ogrodowe, odkryta piaskownica dla dzieci, czy świeżo posadzone pomidory w szklarni: prawie wszędzie można znaleźć grube na około dwa centymetry, wydłużone i ciemnobrązowe sterty odchodów. Ale bądź ostrożny: nie podejrzewaj od razu kota sąsiada, że jest winowajcą, ponieważ ich odchody często wyglądają bardzo podobnie do odchodów kuny. Sporo sporów między sąsiadami można by uniknąć dzięki dokładnej analizie tego, które zwierzę jest faktycznie odpowiedzialne za porzucane stosy ekskrementów.
To właśnie odróżnia odchody kota od odchodów kuny:
- Koty zakopują swoje odchody w miękkiej glebie
- Kuny wypróżniają się bezpośrednio na ziemię
- Odchody kota nie zawierają widocznych resztek pokarmu roślinnego, np. owoców
Jednak nie można dokonać rozróżnienia na podstawie zapachu, ponieważ spuścizna kuny również pachnie bardzo silnie.
kuna
Kuny domowe (Martes foina), czasami nie bez powodu nazywane kunami domowymi, są małymi, nocnymi drapieżnikami, które lubią zakładać domy i ogrody, aby wychowywać swoje młode. Jeśli chodzi o pokarm, drapieżniki nie są szczególnie wybredne i jedzą zarówno pokarm roślinny (zwłaszcza owoce i jagody), jak i zwierzęcy (małe ssaki, ptaki, żaby, owady). Można to również zaobserwować w odchodach zwierzęcych, które często zawierają widoczne pozostałości, takie jak pestki owoców, kawałki owoców i orzechów lub włosy. Kuny nie rozdają kału bezkrytycznie, ale zwykle ustawiają toaletę. Jeśli to zostanie oczyszczone, zwierzę szuka nowego miejsca na swoje dziedzictwo.
Odchody kuny można rozpoznać po tych cechach:
- w kształcie kiełbasy, do dziesięciu centymetrów długości i dwóch centymetrów grubości
- głównie spirala
- kolor ciemnoszary do czarnego
- widoczne resztki jedzenia
- intensywny nieprzyjemny zapach
kamienna kuna
szczur
Oprócz szczurów domowych, które są popularne jako zwierzęta domowe, prawdopodobnie nikt nie chce szczurów w ogrodzie ani nawet w domu: w zależności od gatunku gryzonie, które mają od 8 do 30 centymetrów, przenoszą choroby, powodują poważne szkody i dzięki do kilku miotów w roku rozmnażają się niezwykle szybko. Świeże, miękkie odchody szczurów są zawsze oznaką plagi szczurów, ponieważ prawie nigdy nie zobaczysz tych płochliwych i inteligentnych zwierząt w akcji. Jednak odchody szczura mogą wyglądać bardzo różnie w zależności od gatunku, który zamieszkiwałeś. Spośród około 65 różnych gatunków najczęstsze są tu szczury czarne (Rattus rattus) i znacznie większe szczury brunatne (Rattus norvegicus).
Rozpoznaj szczurze odchody:
- długość od jednego do dwóch centymetrów
- wydłużone, lekko zakrzywione „kiełbaski”
- wąska
- świeże odchody są brązowe i lśniące
- stary kał suchy i czarny
- rozłożone na większym obszarze
Wskazówka: Mysie odchody wyglądają bardzo podobnie do odchodów czarnego szczura, ale są znacznie mniejsze. Więc jeśli znajdziesz kał o długości mniejszej niż centymetr, najprawdopodobniej jest to plaga myszy.
Wygląd odchodów szczura brunatnego
W przeciwieństwie do szczurów czarnych, szczury brązowe nie rozrzucają swoich odchodów na dużym obszarze, ale umieszczają je w stosach na powierzchni. Nawiasem mówiąc, możesz wykorzystać ilość kału do oszacowania siły grupy szczurów, ponieważ każdy szczur odkłada około 40 takich „kiełbasek” każdego dnia. Odchody szczurów brązowych są zwykle ciemnobrązowe do czarnych, mają długość około dwóch do trzech centymetrów i są nieco grubsze niż odchody szczurów czarnych. Ale bądź ostrożny podczas oceny: młode zwierzęta również produkują mniejsze odchody i dlatego można je łatwo pomylić z czarnym szczurem.
Wskazówka: Silny zapach amoniaku wskazuje również na ostrą infestację szczurów - bez względu na rodzaj - ponieważ zarówno kał, jak i mocz zwierząt wydzielają ten nieprzyjemny zapach.
Jeleń
Jeśli twój ogród znajduje się w pobliżu lasu, okazjonalna wizyta nieśmiałego jelenia nie jest wykluczona. Zwierzęta nie stronią od przysmaków, takich jak zioła, delikatne pąki (szczególnie celują w pąki róż!) i pędy, a także korę młodych drzew i krzewów. Niestety zwierzęta szybko dewastują ogród, bo zawsze pojawiają się w większych grupach (eksperci mówią o „skokach”). Wizytę można rozpoznać po czasami poważnych uszkodzeniach roślin ogrodowych, a także po często pozostawianych odchodach zwierząt:
- bardzo małe „kuleczki”, do 14 milimetrów długości
- do cala szerokości
- kolor ciemnobrązowy do czarnego
- składane w większych hałdach latem
- raczej cylindryczny do kulistego zimą
szop
Szop pracz nocny (Procyon lotor) występuje w Europie dopiero od połowy XX wieku, a teraz stał się prawdziwym utrapieniem na niektórych obszarach. Takie zwierzę lubi przebywać blisko człowieka, gdyż w zawartości śmietników, na pryzmach kompostowych iw grządkach ogrodowych znajdzie mnóstwo łatwo dostępnego pożywienia.
Odchody szopa pracza można łatwo pomylić ze szczątkami małego psa, dlatego nie należy od razu obwiniać sąsiada Fifi, jeśli znajdzie coś podejrzanego. Istotną cechą wyróżniającą są resztki jedzenia, które są zwykle zawarte, przy czym sierść znajduje się w niej głównie - udomowione zwierzę, takie jak pies, z kolei rzadko zjada myszy i inne małe ssaki. Szopy pracze są również bardzo czystymi zwierzętami i odkładają swoje odchody w otworach latryn, które często są wyniesione.
