Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kuny doprowadzają wielu właścicieli domów lub samochodów do rozpaczy. O tym, jaki wygląd jest typowy dla zwierząt i jakie cechy charakteryzują odchody i tropy, możesz przeczytać w naszym artykule.

W skrócie

  • duża rodzina kun z wieloma różnymi gatunkami
  • Kuna kamienna i sosnowa potocznie „rzeczywista” kuna
  • oba gatunki o wielkości kota
  • wydłużone ciało ze spiczastą twarzą
  • zazwyczaj także brązowawe futro z białym/żółtawym gardłem

Rodzina dużych kun

Potocznie określenie „kuna” oznacza zwykle kunę kamienną, która jest jedyną przedstawicielką swojej licznej rodziny, która często psuje się w ogrodach i domach, a zimą także w samochodach. W rzeczywistości, z naukowego punktu widzenia, do kun należą również następujące gatunki:

  • ryby i wydry morskie
  • Borsuk
  • Tchórz
  • Mysie łasice i inne łasice
  • gronostaj
  • norki

i kilka innych, które nie są dla nas rodzime. Duża rodzina kun, która notabene należy do drapieżnych zwierząt podobnych do psów (Caniformia), zadomowiła się na całym świecie.

Kuna domowa (Martes foina)

Kuna domowa lubi mieszkać na strychach, gdzie w nocy hałasuje i zjada materiał izolacyjny. Gatunek ten jest również obawiany z powodu nawyku gryzienia przewodów hamulcowych i kabli w komorze silnika zaparkowanych samochodów. Jako zdolny do przystosowania się do kultury zwolennik, ten gatunek kuny jest przede wszystkim w domu w lub w pobliżu osiedli ludzkich, ale jest również szeroko rozpowszechniony w siedliskach zbliżonych do naturalnych. Kunę znajdziesz nie tylko w ogrodach i domu, ale także w lasach i na polach uprawnych. Nocny samotnik poluje na myszy, ptaki i ich jaja, owady i dżdżownice, ale latem lubi jeść owoce.

Typowy wygląd:

  • około 40 do 50 centymetrów długości, mniej więcej wielkości kota
  • wydłużone ciało
  • krótkie nogi
  • długi puszysty ogon
  • spiczasta twarz
  • brązowy spadł
  • białe gardło
  • Waga od jednego do dwóch kilogramów

Kuna sosnowa (Martes martes)

Z drugiej strony kuna leśna unika osiedli ludzkich i zamiast tego woli osiedlać się na większych obszarach leśnych z szeroką gamą dziupli. Ale zwierzęta można znaleźć również w mniejszych lasach, a nawet w lasach polnych, pod warunkiem, że znajdą tu wystarczającą ilość pożywienia i kryjówek. Kuna leśna jest tak zwinnym i zwinnym wspinaczem, że łapie nawet wiewiórki, z których niektóre są jej główną zdobyczą. Zmierzch i nocny łowca korzysta z doskonałego słuchu i delikatnego węchu, gdy zaskakuje ptaki we śnie lub w gnieździe lub tropi szeleszczące myszy na dnie lasu. W zależności od dostępności w menu znajdują się również jajka, owoce i większe owady. Kuna ta różni się zewnętrznie od kuny kamiennej jedynie żółtawym gardłem.

Ogłoszenie: Jeśli latem lub jesienią znajdziesz pod wiśnią śmierdzące odchody z niestrawionymi pestkami, oznacza to, że jeden z dwóch opisanych gatunków kuny prawdopodobnie ucztował na twoich wiśniach.

Różnice w stosunku do innych kun

łasica

Kuny są często mylone z mysimi łasicami (Mustela nivalis), które mają podobny kolor, ale są znacznie mniejsze i mają około 11 do 22 centymetrów długości. Mysia łasica jest tak mała, że z łatwością może podążać za nornikami w ich tunelach. Dlatego uważany jest również za najmniejszego drapieżnika na świecie. Następujące cechy również odróżniają łasicę mysią od kun pospolitych:

  • Waga tylko od 50 do 150 gram
  • nie tylko gardło białe, ale także spód brzucha
  • Futro z tyłu w kolorze czerwono-brązowym zamiast brązowego
  • stosunkowo krótki ogon, brak czarnej końcówki ogona (tylko u gronostajów)

gronostaj

Gronostaj (Mustela erminea) również należy do kun, ale wykazuje wyraźne różnice w wyglądzie i zachowaniu w porównaniu z innymi gatunkami. Na przykład gronostaj można zaobserwować również w ciągu dnia, a jego futro jest bardzo różnie ubarwione latem i zimą. Zmiana koloru na białą sierść zimową jest kontrolowana przez temperaturę, dzięki czemu zwierzę nie zmienia koloru w ogóle lub tylko częściowo w cieplejszych regionach.
Typowy wygląd gronostaja:

  • Długość od 20 do 30 centymetrów
  • o wielkości szczura
  • Waga od 100 do 350 gramów
  • Płaszcz letni: brązowy wierzch i biały spód mocno odgraniczony
  • Futro zimowe: czysta biel
  • zawsze czarna końcówka ogona

Ogłoszenie: Fretki, które często są trzymane jako zwierzęta domowe, również należą do kun i dlatego wyglądają do nich bardzo podobnie. Gatunek można jednak najdobitniej odróżnić po białym pysku fretki.

Często Zadawane Pytania

Gdzie kuny przebywają w ciągu dnia?

Wszystkie gatunki kun, z wyjątkiem gronostaja, są aktywne o zmierzchu iw nocy. W ciągu dnia kuna domowa woli spać w ciemnych kryjówkach na strychu (np. w okładzinie ściennej), w szopie lub w stodole. Ale jako miejsca do spania popularne są również stosy chrustu lub martwego drewna oraz stosy drewna opałowego, a także dziuple drzew.

Jak rozpoznajesz odchody kuny?

Charakterystycznie pachnące odchody kuny zawsze znajdują się w tym samym miejscu, ponieważ zwierzęta budują regularne toalety. Odchody mają kształt podłużny, do dziesięciu centymetrów długości i około jednego do dwóch centymetrów grubości. Charakterystyczny jest również skręcony i szpiczasty koniec kiełbasy. W kale są wyraźnie widoczne niestrawione resztki jedzenia, takie jak włosy, pióra lub pestki owoców. Zwykle obecność kuny rozpoznaje się po jej odchodach.

Jak odróżnić tropy kuny od innych tropów?

Ślady kuny domowej można wyraźnie odróżnić np. od odcisków kota lub psa. Te ostatnie mają tylko cztery palce, podczas gdy kuny zostawiają pięć śladów z wyraźnymi śladami pazurów - również w przeciwieństwie do psów i kotów.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Zwierzęta w ogrodzie